امروز بیشتر به حرف اساتید گوش کردم؛

چیزای تازه ای یاد گرفتم؛

اول از همه کارآفرین رو برامون تعریف کردند: کارآفرین ها افراد مخربی هستند که امنیت جامعه ای که در اون زندگی می کنند رو به خطر می ندازن!!

ممنون!!!! این همه تعریف؟!! بابا همه که جنبه ندارن... مامان خونه اگه بدونه ، اصلا تشویقم نمی کنه!!!

تو هر کشوری1% افراد کارآفرین هستند یعنی می تونند کارآفرینی کنند که به خاطر مشکلات، عده ی زیادی ازاونها، دست به هیچ کاری نمی زنند!

احتمال شکست در کارآفرینی بالای 50% است. آدم های ورشکسته در امریکا از محترمترین افراد جامعه هستند که برای رشد مجدد با کمک دولت مواجه خواهند شد! و در ایران افراد بدبختی که قدرت سربلند کردن رو هم ندارند و اولین کسی که مقابلشون قرار می گیره، همون دولته!!( من خودم از طرفدارای دو آتیشه ی دکتر احمدی نژادم... گیر نده خواهشاً)

نماینده ی اداره ی کار که اومد می گفت: اولین مشکل کارآفرین، ما دولتی ها هستیم و قوانین دست و پا گیر اداره ی کار!!

می خوام یه نتیجه بگیرم: البته یکی از اساتید بعدا این رو گفت:

کسی که می ره دنبال کارآفرینی یا دیوونه است یا عاشق!!! البته اون می گفت تو کشور ما!!! ولی من نگفتم!

.

.

.

من نفهمیدم این کلاس ها برای اینه  که ما تشویق به کار آفرینی بشیم یا نه!!!

شما اگه جای من بودین انگیزه پیدا می کردین؟! والله من که پیدا نکردم!